"Małym dzieciom będzie się podobać"

Eliza Piotrowska: Tupcio Chrupcio. Dbam o zęby

Tytułowy cytat to opinia mojej 10-letniej bratanicy o książeczce Elizy Piotrowskiej "Tupcio Chrupcio. Dbam o zęby". Naukę mycia zębów najmłodsza osoba w rodzinie  ma już za sobą, ale z zaciekawieniem poczytała ze mną, jak uczy się tej umiejętności Tupcio. 
Opisywane przeze mnie książki (recenzja "Tupcio Chrupcio. Mam rodzeństwo") o mysiej rodzinie Tupcia mają na okładce dopisek "Wychowanie przez czytanie".  Uczą bawiąc. Poprzez doskonały dobór ilustracji do tekstu pokazują myszkę Tupcia w codziennych sytuacjach. 
Tupcio Chrupcio nie lubi mycia zębów. Na kolację najchętniej jadłby czekoladowe batoniki.  Nawet wizyta z Tatą u dentysty i prezent w postaci edukacyjnej książeczki nie zmieniają zwyczajów Tupcia. Dopiero problemy kolegi borsuka otwierają Tupciowi oczy. Czy zmieni coś w swoich codziennych czynnościach?
Ogromna zaletą książki są ilustracje. Miłe postacie zwierzątek, przedmioty codziennego użytku (np. szczoteczka do zębów) odpowiednio wyeksponowane do przesłania opowieści. Kolory- nie za jaskrawe, miłe dla oka dziecka i czytającego mu dorosłego. Wydawnictwo Wilga określa w przypadku serii o Tupciu Chrupciu przedział wiekowy- od 0-6 lat. Przyznaję rację, bo dziecko 10-letnie wyraża mniejsze zainteresowanie przygodami myszki. Choć duże litery się podobają:)

(Egzemplarz recenzencki, otrzymany dzięki uprzejmości Wydawnictwa Wilga)

---

Eliza Piotrowska, Tupcio Chrupcio. Dbam o zęby, Wydawnictwo Wilga, 2011, ss. 24

Brat czy siostra?

Eliza Piotrowska: Tupcio Chrupcio. Mam rodzeństwo

Na początek- szata graficzna. Większych rozmiarów książeczka dla dzieci (od o-6 lat) Elizy Piotrowskiej "Tupcio Chrupcio. Mam rodzeństwo" zachwyca dużymi ilustracjami. Książka jest szyta, co nie jest bez znaczenia dla czytających pociech, twarda okładka, ze "zmiękczeniem" (nie wiem, jak to się fachowo określa:)) . Duże litery.  Równie piękne ilustracje na wyklejkach. Słowem- nic, tylko siąść i czytać, najlepiej z dzieckiem. 
Do wspólnych chwil z Tupciem namówiłam moją 10-letnią bratanicę. Książeczkę czyta się szybko, baczną uwagę zwracając na ilustracje. Krótki test jest znakomicie zobrazowany scenkami z życia pewnej mysiej rodzinki. Tupcio Chrupcio to sympatyczna myszka. Trochę mu smutno, bo nie ma rodzeństwa, więc brakuje mu towarzystwa do zabawy. W końcu, zamiast upragnionego brata, na świat przychodzi siostra. Jak zachowa się Tupcio?
A jak wypada "Tupcio Chrupcio" w ocenie mojej bratanicy? Fajnie, takiego użyła określenia. A poza tym, podobało się jej, co następuje:
- duże litery
- twardo-miękka okładka
- niektóre ilustracje na okładce są gładkie, inne jakby szorstkie
I poprawiała mnie, jeśli coś nieodpowiednio zaakcentowałam. Razem komentowałyśmy tekst, analizowałyśmy obrazki.
Seria z Tupciem Chrupciem Wydawnictwa Wilga (recenzja kolejnej części "Tupcio Chrupcio. Dbam o zęby")  pełni świetną rolę edukacyjną. Krótkie historyjki są bardzo pouczające, ilustracje świetnie współgrają z tekstem. Historyjki nie są nużące, w sam raz na czytanie na dobranoc.

(Egzemplarz recenzencki, otrzymany dzięki uprzejmości Wydawnictwa Wilga)

---

Eliza Piotrowska, Tupcio Chrupcio. Mam rodzeństwo, Wydawnictwo Wilga, 2011, ss. 25